Gulasz z fasoli

Mialam napisac post czemu gulasz nie jest gulaszem, o wegierskiej papryce, o pieknej fasoli jaka kupilam na targu w Budapeszcie, o papryczkach Eros (czyt. Erosz) i wiele innych rzeczy. Niestety zajecia nie pozwalaja mi na to, a ze przepis na gulasz z fasoli obiecalam Anouschce juz ponad tydzien temu bedzie tylko o tym daniu.



Wszystko zaczelo sie od fasoli. Skusilam sie na nia, ze wzgledow estetycznych. Byla po prostu piekna i zapewniam, ze zdjecie w zaden sposob nie oddaje jej uroku. A ze przywiozlam ja z Wegier, nie moglam uzyc jej inaczej niz ze slodka papryka. Miesa jesc nie moge wiec postanowilam zrobic ‘gulasz’ dla mnie i przyznam, ze smak bardzo mnie zaskoczyl. Takie polaczenie, wrecz banalne, stalo sie hitem w moim domu a i znajomi (takze ci co zyja wylacznie fiorentina) wychodza z przepisem i paczuszkami ze slodka papryka :) Teraz uzywam fasoli borlotti, ale jestem pewna, ze mozna uzyc kazdego rodzaju nierozgotowujacej sie fasoli. Szczerze polecam :)



Gulasz z fasoli

- 1 duza cebula
- 1 czubata lyzeczka slodkiej papryki (swietnie pasuje takze wedzona)
- ok. 400g fasoli ugotowanej (swiezej ,suszonej albo od razu z puszki)
- 4 pomidory swieze lub mala puszka pelati
- smietana kwasna
- ostra papryczka
- sol, pieprz, odrobina peperoncino
- oliwa z oliwek

Na oliwie z oliwek podsmazyc poszatkowana cebule. Gdy juz bedzie miekka zdjac garnek z ognia i dodac papryke. Zamieszac i postawic garnek z powrotem na ogien, dodac fasole i pomidory. Gotowac na srednim ogniu ok. 10min, az woda z pomidorow wyparuje (warto czesto mieszac, zeby nic sie nie przypalilo). Doprawic do smaku i serwowac z kleksem kwasnej smietany i plasterkami ostrej papryczki.